Bedir Savaşı

 

 

Bedir Savaşı Mekke'li Müşrikler,Hicretten sonra da düşmanlıklarına devam ettiler. Medineli Yahudilere haber göndererek,Hz. Peygamber'i öldürmelerini,aksi halde Medine'ye saldıracaklarını bildirdiler.Ayrıca çeteler halinde Medine etrafında dolaşarak, meraları yağmalamaya başladılar.Harp hazırlıklarını tamamlamak için de Suriye'ye bir kervan gönderdiler.Onların bu hareketlerine karşı, Müslümanlar da zaman zaman kuvvetler çıkararak karşılık vermişlerdi.Suriye'den dönecek olan kervana da mani olarak, Müşriklerin daha fazla kuvvetlenmesine müsaade etmemeye karar verdiler.Bu kervan bütün Mekke halkının iştiraki ile hazırlanmış olup, başında Ebu Süfyan bulunuyordu.Ayrıca muhafız olarak dakırk kişi kadar vardı.Kervanın yolunun, Müslümanlar tarafından kesileceği haberini alan Ebu Süfyan, derhal Mekke'ye haber göndererek, yardım istedi.Mekke'ye gelen haberci, vaziyeti o kadar kötü anlattı ki, Mekke erkeklerinin çoğu ve Kureyş'in tamamı, hazırlanarak yola çıktılar.Sayıları, yüzü süvari, yedi yüzü develi, kalanı yaya olmak üzere bin kişiyi buluyordu.Hz. Peygamber(S.A.V)in kumandasında harekete geçen İslam ordusu ise, üç yüz on üç kişi olup, üç at ve yetmiş deveye sahip idiler.Yolda develere, nöbetleşe biniyorlardı.Hz. Peygamber (S.A.V)de ancak, sırası gelince deveye binmekte idi.Müslümanlar, kervanın hareketine mani olmak için, hareket ettiklerinden, esaslı bir harbe, hazır değillerdi.Fakat, onların geldiğini öğrenen Ebu Süfyan , kervanı başka yollardan götürerek, Mekke'ye kaçırmıştı.Bunun üzerine, kervanın gittiğinden habersiz iki ordu, Bedir denilen yerde, karşı karşıya geldiler.Burası Medine'ye 80 mil mesafede bir köy idi.İki ordu, birbirine yaklaşıp, karşı karşıya geldiği zaman birbirleriyle dövüşecek olanların baba,oğul,kardeş,dayı veya amca oldukları görüldü.Bu hali gören bazı düşünceli Mekkeliler, savaşa mani olmak isteyerek,esasen kervanın da kurtulmuş olduğunu ileri sürüp, geri dönmeyi teklif ettiler.Fakat Ebu Cehil, böyle söyleyenlere hakaret ederek, herkesi harbe kışkırttı."Müslümanları, öldürmeye bile lüzum yok; onları diri diri yakalayıp, ellerini arkalarına bağlayarak Mekke'ye götüreceğiz" diyordu.Öte tarafta, koca bir ordunun karşısına çıkan bir avuç iman kahramanının arasında, Hz. Peyygamber (S.A.V) ellerini kaldırmış, Cenap-ı Hakk'a dua etmekte idi: "Yarabbi, bana vadettiğin yardımı , bugün lütfet! Yarab, bu bir avuç muvahhid, bugün telef olursa, yeryüzünde sana ibadet edecek kimse, kalmayacak!..."Hz. Peygamber (S.A.V)in dua ederken düşen ridasını alıp, omuzuna koymaya çalışan Hz. Ebu Bekir'in "Ya Ressulellah! Duan arşı titretti, Allah (C.C) vadini elbette yerine getirecek" demesi, bütün Ashabı, heyecana getiriyordu.Bu sırada vahiy gelerek, Cenab-ı Hakk'ın müjdesi indi; "Bütün bu toplananlar, hezimete uğrayıp, dağılacaklar ve kaçacaklar."(Kamer süresi,ayet:13).Muharebe teke tek dövüşlerle başladı.Hz. Peygamber (S.A.V).mücahidler arasında dolaşıyor,ayetler okuyarak, onların maneviyatını kuvvetlendiriyordu.Bu iman kuvvetiyle "Allah (C.C) birdir" diye savaşan bir avuç Müslüman, neticede bu büyük Müşrik ordusunu bozguna uğratarak , zaferi kazandılar.Müslümanlar, bu savaşta kendilerine en çok düşmanlık eden ,Kureyş'in ileri gelenlerini ortadan kaldırmaya çalışmışlardı.Bu sebeple, kendilerinin on dört şehidine karşılık, Kureyş'in yetmiş ölüsü arasında Ebu Cehil, Utbe, Şeybe, Ümeyye, Ebu'l-Bahteri, Zem'a ve As bin Hi,şam da bulunuyordu.Ebu Cehil'i, iki kardeş, muhafızlarının arasında yakalayarak Ümeyye'yi ise Bilal-i Habeşi, ok ile öldürmüşlerdi.Hz. Bilal'i, kızgın kumlara yatırarak, üzerine taşlar yığan Ümeyye idi.Ayrıca, pek çok da esir alınmış bulunuyordu.